۱۳۸۹/۰۲/۲۶

خروش


در باد می دَوَم،

فریاد می زنم:

……………………..

………آن کیست کو رَوَد به جنگ اَبَرمن،

………فریاد زندگان برآرد،

……….اندوه مردگان بسُراید:

…………..

………………ای هادمان خندة هستی

………………و ای حاملان مرگ و ندبه و پستی

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, وارونه باد تاج سیهتان!

……………………….

………………سبزینه از دَمِتان خسته،

………………گل از غمان بشکسته،

………………قمری به غم بنشسته،

……………………………..در قیل وقال خیل کلاغان.

……………………….

……………... بگذار تا سبزه برآید،

…………....... بگذار گل جامه گشاید،

……………... بگذار تا به ترانه درآید،

…………………………….قمری خسته دل، به جان خسته.

………….

………………شاید تونیز روزی،

………………آواز سر کنی

………………با خیل زندگان!


الف. ز

blog comments powered by Disqus